KAMP ZEIST

Het terrein werd in voor het eerst 1804 ingericht als  militair domein door Franse en Bataafse troepen, die het als een oefencentrum gebruikten. Doorheen de daaropvolgende jaren werd het afwisselend bezet door militairen en burgers, en de aanvankelijk zo kenmerkende witte soldatententjes werden stilaan vervangen door constructies.

Tijdens WOI ontving Kamp Zeist zijn eerste vluchtelingen. 12000 gevluchte Belgische militairen namen hun intrek in de houten barakken, die daar verbleven tot het tekenen van de wapenstilstand in 1918.

In 1980 kreeg het terrein een meer educatieve functie, toen het Luchtvaartmuseum naar het kamp verhuisde. Gedurende een korte periode van drie jaar was een groot deel van het domein Brits grondgebied, toen het dienst deed als rechtbank voor de Lockerby-aanslag, een terroristische aanval op een Amerikaans passagiersvliegtuig.

Sinds 2015 doet Kamp Zeist dienst als detentiecentrum voor gezinnen en alleenstaande minderjarige vreemdelingen. Asielzoekers die wachten op een uitwijzing, worden opgesloten in het afgesloten gedeelte van het centrum. Andere verblijvers zijn vrij om het centrum te verlaten, al zorgen de omheining en slagboom bij de ingang niet voor een open sfeer. Hoewel het domein bij de gemeente Zeist hoort, ligt het veel dichter bij de dorpskern van Soesterberg. Dat zorgde voor commotie in het kleine dorpje, omdat het zich gepasseerd voelde door het besluit van Zeist. Ze waren bang voor overlast van de nieuwe asielzoekers en waren zoveel nieuwe migranten liever kwijt dan rijk.